Celem zajęć „Koduj ze Scratchem” było pokazanie dzieciom czym jest programowanie komputera oraz poznanie sposobu myślenia, który stosuje się w tej dziedzinie wiedzy. Pracowaliśmy w środowisku programistycznym „Scratch”, które dostępne jest na stronie scratch.mit.edu. Stworzone zostało ono w Massachusetts Institute of Technology specjalnie z myślą o dzieciach. Na zajęciach tworzyliśmy animacje oraz gry, przy okazji poznając kolejne koncepcje programistyczne takie jak warunek, pętla, wyrażenie logiczne czy zmienna.
Początkowo miałem wątpliwości czy warto uczyć programowania tak małe dzieci, które i tak masę czasu spedzają wpatrzone w ekran komórki lub komputera. Myślę jednak, że podstawowa wiedza o tym czym jest programowanie będzie przydatna nie tylko przyszłej programistce lub programiście i w związku z tym warto poświęcić na jej przyswojenie parę dodatkowych godzin przed monitorem. W moim odczuciu programowanie pozwala nauczyć się ścisłego myślenia, wymaga dużego rygoru umysłowego oraz umiejętności radzenia sobie z popełnianymi błędami. Są to umiejętności które mogą się przydać każdemu.
Środowisko programistyczne „Scratch”, które poznawaliśmy na zajęciach sprawdziło się bardzo dobrze. Dla większości dzieci jest ono atrakcyjne i intuicyjne. Oczywiście prawdą jest, że programowanie w Scratch bardzo różni się od programowania w „prawdziwym” języku, jednak dobrze pokazuje ono ogólne zasady jakie obowiązują w tej dziedzinie. Dodatkowo „Scratch” zachęca do kreatywności, jest atrakcyjne wizualnie i praca w nim jest świetną zabawą.
Byłem zaskoczony tym jak szybko niektóre dzieci są w stanie przyswoić sobie i zastosować nowe elementy języka. Zadziwiające było to, że niektórzy byli w stanie poznać nową koncepcję, a później twórczo przetworzyć ją w swoim projekcie.
Poziom grup był bardzo zróżnicowany. Część dzieci sama wymyślała swoje gry i animacje i sama dążyła do rozwiązania, a nawet tworzyła nowe projekty w domu. Część natomiast była bardziej bierna i potrafiła tylko odtworzyć zaprezentowane rozwiązania.
Wśród najbardziej błyskotliwych uczniów były zarówno dziewczyny jak i chłopaki, co jest ciekawe w kontekście prawie całkowitego zmaskulinizowania środowiska profesjonalnych programistów.
Dużą barierą dla najmłodszych uczestników stanowiły zagadnienia matematyczne, takie jak układ współrzędnych czy liczby ujemne. Niestety znajomość podstawowych zagadnień matematycznych w moim odczuciu jest niezbędna do nauki programowania.
Problemem dla mnie było skupienie uwagi dzieci. Ważne jest by na zajęciach przekazywana wiedza była oparta na działaniu i by była podawana w małych porcjach.
